શાયરી - 2 - ચિરાગ પટેલ

- એક મદમસ્ત યૌવના મારું દિલ લઇ હવા મહીં વિલિન થઇ ગઇ,
-મને કિંકર્તવ્યમૂઢ બનાવતી એ સમાધિસ્થ કરતી ગઇ.
- મહેફિલ છે જામેલી, ‘ને દિલમાં એક આશ ઉઠતી,
-કે પિયુનો સંગ નથી, ‘ને જીવનમાં ઉમંગ નથી.
- ચાંદ પર તો ડાઘ છે, ‘ને ચાંદની હાથ આવતી નથી,
-ખુશ્બુને બદબૂ કહી અમે દુનિયાથી રુઠી ચાલ્યા.
- બાગમાં સુરખી છે, ‘ને દિલમાં ઉભાર છે;
-જઇએ તો ક્યાં? અંદર કે બહાર?
- જોયો ના દિન, ના રાત, ના જોયું એકે શમણું;
-દેખાયું મને તારી યાદમાં પ્રભાત એક ઉગમતું.
- વિશ્વાસે ડૂબે વ્હાણ, ભવસાગર તરું છું રાખી વિશ્વાસ;
-મળ્યો ના જો તારો સાથ, જોશે જગ પ્રીતમાં અવિશ્વાસ.
- એવી પૂર્વભૂમિકા શીદને બાંધવી?
-હું જ હતો વિશ્વામિત્ર ‘ને તુ મેનકા.
- અમરત પીધાં, ઝેર પીધાં, આખું આયખું પીધાં;
-લીધાં તો બસ પ્રેમ લીધાં, પ્રેમનાં કોલ લીધાં.
-દીધાં તો બસ હૈયાં દીધાં, વ્હાલપનાં છાંયાં દીધાં.
- પ્રેમ એટલે કે સાવ ખુલ્લી આંખોથી થતો
જોવાનો વાયદો, સપનોનો કાયદો.
પ્રેમ એટલે કે તારા ગાલોના ખાડામાં દૂબી જતો
મારા ચોર્યાસી લાખ વહાણોનો કાફલો. - બહારથી
- સુવાસ ઘણી બધી હતી, મારા ઉપવનમાં;
પ્રજ્વલિત થયું એક જ પારુલ, મારા ઉપવનમાં.
- વાસંતી મ્હોર ખિલ્યો છે, આ ઉપવનમાં;
એને આશ છે, પેલાં પારુલ સંગ મિલનની.
મ્હેંકે છે રોમેરોમમાં, સુંવાળપ ભીની-ભીની;
આવેગ છે પ્રતિકાત્મક, અનેરા સંબંધ આસવનો.
- જીંદગીનું ઝેર તો પીધું છે, જાણી જાણી;
અનુભવ્યું છે એને, હરપળ માણી માણી.