વ્યથા - ચીરાગ પટેલ જુલાઈ 01, 1998
પ્રીયે, દેખાયું પેલી વાદળીમાં તારું મુખડું મને;
અરે, પેલા ઈર્ષાળુ સુરજે આવીને દઝાડી તને.
લુચ્ચુ મન, ફરી-ફરીને કહેવા મથતું આ દીલને;
પણ, કેમ રે માને, આ સારું દીલ તો તલસેને.
હૈયાને તપાવી રહ્યો, છો, ગરમ આ વીરહાગ્ની;
લાગી છે બસ, એક જે તારી યાદ, તેની લગની.
આવી રણઝણતી વર્ષારાણી ધરણી ફરીને વળી;
ખીલવતી તારી યાદ બધી આ મોગરાની કળી.
પાંખો ફફડાવી ઉડી ગયા સાત સમન્દર પાર તમે;
મુકીને ગયાને અમને? ભલેને વલખાં મારતાં અમે!
આ જ તો મારી જીવનકથા, પછી ભલે હોય વ્યથા;
એ જ દુનીયાને દેખાડે છે, હંસ-હંસલીની પ્રેમકથા.
ઉપર બેઠેલાને એક અંગત નાની એવી અભ્યર્થના;
રાખજે સુખી મારી મયુરીને, એવી એક પ્રાર્થના.
No comments:
Post a Comment